خدایا تو خودت می دونی که ما آْدمیم و تو خودت آدم را آفریدی واو را اشرف مخلوقاتت قرار دادی وحتی فرشته ها را امر کردی که بر آدم سجده کنند.خدایا!ما و همه مردم دنیا از نسل همان آدمیم و همه فرزندان اوئیم.خدایا!تو که پدر ما را آفریدی،به او اسمائی آموختی و آن اسما بود که عاقبت او را نجات داد.حالا بعضی از ما آن اسما را یادمان رفته و در هزار توی دنیا سرگردان شده ایم.

خدایا کار،کار خودت است واز دست هیچ کس دیگه ای بر نمی آید.خودت آن اسما را به یاد ما بیاور تا بتوانیم رمزهای کتاب وجودمان را بخوانیم و کهکشانهای دنیای درونمان را رصد کنیم،باشد که کلمه ای،یا ستاره ای راهنمای مان باشد!و ما را همان آدم اشرف مخلوقات بدانند.